آیا زندگی بیشتر خوشبختی است یا بدبختی ؟

دلایل شوپنهاور برای این دیدگاه چیست ؟
او مدعی است زندگی انسان سلسله ای از ناامیدی ها است . آدمی « در تمام زندگی اش در پی خوشبختی فرضی ای تقلا میکند که به ندرت به آن دست می یابد و حتی اگر دست بیابد ، صرفاً به ناامیدی اش میکشاند » . او به یاد ما می آورد که از پس «سالهای آکنده از مشقت زندگی» ، « دوران ناتوانی و فلاکت پیری ، زجر و عذاب آخرین بیماری و عاقبت مصا ئب مرگ » سر می رسد .
اغلب بر این وجوه منفی وضع و حال انسان مرثیه خوانده اند.
اغراق در اهمیت آنها و فراموش کردن آنچه میتوان از سوی دیگر گفت آسان است . با این حال ، دیدگاه منفی و به ویژه استدلال های شوپنهاور چیزی بیش از این در خود دارد . او توجه ما را به وجوهی خاص از زندگی ، زندگی انسان و حیات به طور کلی ، جلب میکند ، وجوهی که ظاهراً لازم می آورند سنگینی کفه ترازو در جهت منفی باشد .